نتایج جراحی کراتورفرکتیو در اصلاح آستیگماتیسم بعد از پیوند قرنیه در چشم‌های مبتلا به قوز قرنیه

چکیده هدف: ارزیابی نتایج جراحی کراتورفرکتیو برای اصلاح آستیگماتیسم بعد از انجام پیوند قرنیه در چشم‌های مبتلا به قوز قرنیه. روش پژوهش: در این مطالعه پرونده 45 چشم از 45 بیمار که با استفاده از برش‌های شل‌کننده (relaxing incision) با یا بدون بخیه تقویت‌کننده (compressive suture) جراحی شده بودند، مورد بررسی قرار گرفت. حداقل فاصله برداشتن کامل بخیه تا انجام عمل کراتورفرکتیو، یک ماه بود. محل و وسعت برش‌ها با توپوگرافی تعیین گردید. برای انجام بخیه‌ها، از کراتوسکوپی حین جراحی استفاده شد. یافته‌ها: سن بیماران در زمان پیوند قرنیه 1/9±6/29 سال، فاصله پیوند تا جراحی‌کراتورفرکتیو 8/8±4/18 ماه و مدت پی‌گیری بعد از جراحی 3/12±2/17 ماه بود. قبل از جراحی اصلاحی، آستیگماتیسم رفرکتیو 59/1±25/7 دیوپتر و آستیگماتیسم کراتومتریک 37/2±33/8 دیوپتر بود. این ارقام بعد از جراحی، به ترتیب 67/1±14/4 و 88/1±42/4 دیوپتر رسیدند (0001/0 P<). به طور متوسط 34/0 دیوپتر جابه‌جایی به سمت نزدیک‌بینی ایجاد شد. قبل از جراحی 5/76 درصد چشم‌ها و بعد از جراحی 3/93 درصد چشم‌ها دارای دید اصلاح‌شده 40/20 یا بهتر بودند. متوسط بهترین دید اصلاح‌شده با عینک از 28/0 لاگمار (40/20) قبل از عمل کراتورفرکتیو به 17/0 لاگمار (30/20) بعد از عمل رسید (0001/0P<) که معادل متوسط یک خط اسنلن افزایش دید است. نتیجه‌گیری: انجام عمل جراحی با برش‌های شل‌کننده با یا بدون بخیه، روشی نسبتاً موثر و ایمن در کاهش آستیگماتیسم بعد از پیوند قرنیه در چشم‌های مبتلا به قوز قرنیه می‌باشد. · مجله چشم‌پزشکی بینا 1384؛ سال 10، شماره 3: 362-352.